DESIDERATAE MEAE DE EA
Epistula

Alexius Desideratae Elissae suae puellae S.D
 meum totum, mea spheniscula pulchra et amabilis, tibi mitto omnia bona auguria et nobis ut perpetuo una simus.
 Amor, amor qui annos annosque fefellit ruinose, nunc tibi laudes texto quoniam, ut magnum praemium, recurans omnia mala haec nunc Desideratam mihi dedisti; puella cui in aeonibus alteris mille expectabam si fas mihi vivendi illos dies sint.
 Desideratula puellula mea, etiamsi plerumque tempor terrae, planities montesque nos intersunt proxima mihi te esse ego sentio dulcissime beneque manibus me tangere videtur. Es pulcherrima cycna alba quae mox pueros, pullulos, habebit et amore crescet. Numquam cycnus mas te fugabit, velociter volans, quod in aeterno amore cecidit.
Pretiosissima es, noli te depretiare, quoniam aliter ne liceat quidem plirimis puellis (prope omnibus) existentia ob pudore. Nam es vera sinceraque, intelligens et docta, dulcis amoreque plena, insolita et rara, pulcherrima candidaque; ullus tibi vanus terror verborum. Te amo, te diligo et modo te capiere cupiebam. Es meus unus amor dignus.

Quattuordecima lux Decembris MMXIV