NOX
Septentriōnālī in locō longō
spectō per mentem uls mare polum:
album nivātum et ursipascum;
expectō obscūritātem, negō,
mediā nocte, merinocteus
sōl adhūc permulcet faciem,
dum post lūnam abscondit sēsē
illogice mihi, intrimēscō.
Glaciārium iacet longē
sub hāc nocte dēstēllāta dum
grex sonat ante istum splendōrem:
canat puerōs quī hoppipollant,
orbus siccus stat rēctus lānā
tēctus, frīgēscit memoriīs
tempus quī mulierem petit
in palātum polistellātum,
bassum lūdit Jonsi: graviter
teneritiam nōbīs vōce
ferēns. Eclīpsis polārem iam
mōnstrat paulum, ecce, stēllam.
DIES
Remōtissimā domū caelum
inglūtit tenebram profundam
at mīculās linquit oculīs
nostrīs huius suī sagīnae.
Boreāliter stat aurōra
micatque bichromāta cauda
serpentis caelestis viridis,
similis est perlongissimō
ex herbīs igneō flūminī.
Fluit calidus per gelidam
galaxiam lactiginōsam,
subter īnsulā silente huius
noctis polāris. Superior
albus pāgānus canifōrmis
advertit dōnum nātūrae eī?
Cōgitō mīrāns. Antenātus
meus ignōrāns imāginem
huius habēre possit caelī?
Ultrā viam balenārum sum
at auripiscis extrā bullam
I
Perditi in hyperborea ora,
umbrae vos nivis levis, ursi
candidi atque pulchri, canones,
vivitis ubi nemo potest
ne longe quidem cogitare.
Praeter et hanc ultimam terram
ubi glacies imperium
tantummodo tenent invicti,
errat mea contemplatio
moratque expectans ululatum
vestrum infinita potestate.
Nubes caelo quam vos gelidae
aquae quam nec perennis hic sol
calidare potest radiis.
OREIBISCOCTUM
Hominem rufum nomine ego
Oreibiscocti vidi insolitum
scribentem dulcissime textum
puellae in strata sonanti carmen
gelida ob ventum tam nivosum,
cor meum franxit et bona omnia
cordeque auguravi ei sincere.
“Tu es more filiae meae
sit in vita tibi fortuna”
scripsisti et ipsum tibi auguro.
Verba Varia
QUOI HON… SAKROS ESED… REGEI KALATOREM… IOUXMENTA KAPIA… IOUESTOD
sabato 12 dicembre 2015
venerdì 13 novembre 2015
giovedì 12 novembre 2015
NOX HIEME
Frigidum nocte atra
movet
folia silvae
nos pelliculam videmus in
autoraeda
infiniti
in turbine
adolescentiae, amice
aspice quamvis ventus agitet
et nos
movet
folia silvae
nos pelliculam videmus in
autoraeda
infiniti
in turbine
adolescentiae, amice
aspice quamvis ventus agitet
et nos
clausos
stant
stellae
immotae.
Natura tacet
tacent omnia circum...
Aspice, heu! Vae tibi, me
aspice me!
non phasmata sed immanis molis
frigoris
separat me corde flammiferente!
"Perdurat nihil" aio "Ignare stulte!
nonne vides nostra capita inesse
his pleiadibus
stant
stellae
immotae.
Natura tacet
tacent omnia circum...
Aspice, heu! Vae tibi, me
aspice me!
non phasmata sed immanis molis
frigoris
separat me corde flammiferente!
"Perdurat nihil" aio "Ignare stulte!
nonne vides nostra capita inesse
his pleiadibus
Caesicea
Tigris
Scribo gratia rerum impossibilium
inexistentium: pulchritudine plenarum,
tibi scribo, caesicea tigris: uxor.
Scribo gratia rerum
insanorum
vivacium: coloribus saturarum,
tibi scribo, stella septicromata.
Scribo gratia rerum musicorum
novarum: dulcedine exundantium,
tibi scribo, rhapsodica spes.
Scribo gratia colorum caecorum
phantasiosorum: nihilo confertarum,
tibi scribo, pluviarcus silens.
Scribo, mihi satis est, tibi. Vita!
lunedì 9 novembre 2015
Amor vincit omnia mala,
amor stat in margine caeli,
amor pervigilat et noctu,
amor meus legenda.
Numquam perdere volo amicam,
numquam deficere volo te,
numquam, Desiderata dulcis,
numquam, tu amica dulcis.
amor stat in margine caeli,
amor pervigilat et noctu,
amor meus legenda.
Numquam perdere volo amicam,
numquam deficere volo te,
numquam, Desiderata dulcis,
numquam, tu amica dulcis.
****
Te quaero in remotis angulis
desperationis,
et illic es luciferens.
***
STELLATA NOX,
PARA MEAM OBSCURITATEM;
MACULA E LUCE
PINGE MEUM VISUM,
REGINA GALAXIAE
LUMINA MEAM SPONSULAM
ALEXIUS TE INVOCAT
Te quaero in remotis angulis
desperationis,
et illic es luciferens.
***
STELLATA NOX,
PARA MEAM OBSCURITATEM;
MACULA E LUCE
PINGE MEUM VISUM,
REGINA GALAXIAE
LUMINA MEAM SPONSULAM
ALEXIUS TE INVOCAT
Iscriviti a:
Post (Atom)