PASSIO CUM DESIDERATA PUELLA BELLICOSA

Res vidi vititas, puella
noctu, minime referendas
et scribo modo tunc tibi, amor.
Iacebam timide in lecto atque
mox scivi esse domi valde albae,
perpulchrae at alienae per
hoc litus patriae suave
dulcis Italiae cum arbustis.
Solus illic eram occasu
et mirabile aurantea
fecit omnia radio sol

cum nudata inieris laeta
et cupidine plaena mihi.
Et formae, cutis, nigri valde
capilli rubeumque impigrum os.

Efellabas, amica, virgam
parate veluti soles tu:
ciebas caput ante et retro,
(sperans climacos clarum succum)
inundans sitim nectare albo.
Ego postea degressus sum
et grate ad apicem te duxi
clam lingua rapida per lympham;
bellicosa puella, posthac
cepisti faciem et leniter
satis quam calide savisti.