Chrononautica

Socer genitor amoris mi,

te vidimus: ego et filia,

futuro adveniens remoto

apud undatum portum velut

textus spatiotemporalis.

Nescio de qua regione

astronomiarum sed tute

eras, gerebas tuum visum

at obscurato perspicillis

more cuius secrete venit

 et decem annis seniorem.

Sol lente relinquebat terram

nostram hanc omnibus momentis

tendentibus tempus crastinum.

Venisti ad nos tu nostalgia?

  fortasse minatus expectat?

Pavor silens et horror mihi!

Cur nos voluisti videre

- - - iuvines? - - -