Dulcissimae luci suae
Desideratae dilectissimae et honoratissimae omnia bona augurat sponsus psychodeliceque
suus hoc scribit laetae serenaeque dominae:
Ave amor mihi numen
perfectum et excelsum, dies est leonum, et vi maxima uti necesse est! Latine
scribo quod primum insegnametum tibi erit de hac tam pulchra lingua, sane, non
propter hoc… sed quoniam diligo ex omnibus ut tibi scribam. Universitaria
divenisti more mei e parvula puella camminatis miliis ex semine ad uxorem
temporis, feminam perpulchram: est dies maximi momenti tamen noli timore morare
passum – paulum abes – in metam novissimam, semper memora te lupulam esse. Magna es et fortissima, splendida
et longa, parvula et perfecta veluti granum nivis; omnia facere potes: extrahe
omnia qua vis et crede in me semper proximum quibuscumque decisionibus praeter
te quae diligentissima semper semperque victrix eris! Fortasse anniversario non
simul erimus sed certe Pisarum qua te cognovi ero non male erit ergo quod nunc
videoconversationem habere sine pudore potemus scioque phantasmagorice fore! Te
amo, te dilexi et semper die post diem facio, subridens mane legens tuum
bonaugurium primum et recubans sero ultimum, spero tu quoque agere. Verum est,
saepissime pavorem animadverto et anxiesco angore maximo tamen in fundo cordis
mei distinguere veritatem possum etiamsi interdum extreme difficile mihi
videtur: semper erimus simul. Non est dies sine progressu, magis magisque
iunctiores iunctioresque fimus. Et per aspera nostrorum problematum; eclipsis
est, lux caret non magis quam minuta horae et per hanc pulcherrime stellae
timidae appariuntur in loco eis alieno quam caelus quem degunt sit nobis
obscurus nostro spectu pallenti exbigotito, ad illa erimus astra pruna
longissima. Sum tuus semper et scio ita tuque mihi esse, confiteor in tua
talenta infinita non tantum quod te amo sed more amici sinceri. Bona lectio
tibi latinitatis a nobis amatae.
Te amo diligentia et delicia. Omnia alia dicta minia sint quod nihil possum dicere qua nescis.
Te amo diligentia et delicia. Omnia alia dicta minia sint quod nihil possum dicere qua nescis.
Alexius de familia
Isclanorum-Contrarum.
Nessun commento:
Posta un commento