NYCTODELIA
Sol iratus tu es splendore
quo rubescit pellem reginae
meae, galactosae et perpulchrae:
sol nostrae insulsae zelosiae
volo te subire lumine
vago miliarum vagarum
perlongissimarum prunarum.
Nox, te invoco manibus tuis
nigris in recessu stellarum
per quem nigri pascunt planetae
ignoti qui pronte funde obscuras
fragilibus oculis nostris.
Nox, te invoco hypnogera dulcis
qua laetior vago cum puella
- - - levis - - -
Nessun commento:
Posta un commento